|
Dit is met veel alleenstaande ouders gebeurd. Je kind is gepakt en klaar om met de andere ouder mee te gaan – en ze komen niet opdagen. Je eerste reactie is pure en simpele woede. Dan voel je de pijn en het lijden van je kind door de afwijzing die hij heeft ervaren. Je kunt de politie niet bellen en hen vragen het kind zelf mee te nemen, maar je kunt wel andere dingen doen.
Het eerste dat je moet doen, is uitzoeken of je ex gewoon te laat is of dat hij echt niet komt opdagen. Bel eens bijvoorbeeld. Vraag wanneer de partner komt, hoe lang het duurt en of hij of zij daadwerkelijk komt opdagen.
Concentreer je vervolgens op het kind. Als je ex-partner komt en te laat is, praat dan met je kind over de oorzaak van de vertraging en hoe snel hij/zij zal komen. Kinderen begrijpen vaak dat niet alles kan gaan zoals gepland en dat vertragingen bij het leven horen. Als je lang moet wachten, zoek dan afleiding voor je kind. Als de tijd is veranderd naar een andere dag, help jongere kinderen dan erachter te komen wanneer het is en zoek dan iets om ze af te leiden en terug te brengen naar hun normale dagelijkse routine thuis.
Iedereen is weleens te laat of moet van tijd tot tijd verhuizen, maar hoe zit het met de ouders die dat regelmatig doen? Als je ex vaak laat komt opdagen of zijn plannen meteen verandert, is het verstandig om als volwassenen met elkaar te praten. Plan een tijdstip waarop je kunt praten zonder dat het kind het hoort. Benader het rustig en verstandig zonder met de vinger te wijzen of de schuld te geven. Begin bijvoorbeeld met aangeven dat je constant schemawijzigingen moet aanbrengen, zodat je kind niet zo vaak gefrustreerd raakt. Laat de partner weten dat je graag flexibel wilt zijn, maar als je regelmatig wijzigingen moet aanbrengen dit erg vervelend kan zijn. Het jongleren met schema’s of tijden naar geschikte tijden heeft iedereen gemoedsrust.
Jij en je ex kunnen ook enkele basisregels opstellen. Zo kun je bijvoorbeeld afspreken dat er een venster van 15 minuten is rond de ophaaltijden, of dat het schema minimaal vier uur van tevoren moet zijn. Als je een ex hebt die helemaal niet komt opdagen in het leven van je kind en zelden of nooit op de afgesproken tijden komt opdagen, moet je eerst met hem of haar praten. Benader het op een niet-confronterende manier en vraag waarom hij/zij niet komt en of je regelingen heeft getroffen waardoor hij/zij er meer klaar voor zou kunnen zijn (bijvoorbeeld verhuizen op de oprit of bij iemand anders thuis). Veel alleenstaande ouders hebben een hekel aan de suggestie dat ze proberen tegemoet te komen aan de behoeften van de andere ouder of daaraan tegemoet te komen. Het belangrijkste hierbij is dat het bezoek iets is dat jouw kind nodig heeft. Het gaat niet om jou en je relatie met je ex. Als je kind medische hulp nodig had, deed je er alles aan om ervoor te zorgen dat ze die kregen. Je kind heeft een relatie met de andere ouder nodig, en als je harder moet werken voor je kind om dat te krijgen, doe het dan.
|
